خاطرات آدم و حوا
یادداشت مترجم
مارک تواین، با نام اصلی سامویل لنگهورن کلمنس (1835 ـ 1910) را در
ایران، با شاهکارهای سهگانهاش: ماجراهای تامسایر، ماجراهای
هاکلبریفین، و شاهزاده و گدا میشناسند. زبان ساده، تصویرپردازی شگفت، و
طنزی هوشمندانه، آثار او را به ماندگارترین آثار ادبیات داستانی دنیا بدل
کردهاند. امّا خاطرات آدم و حوا، حکایتی دیگرگونه دارد. کتابی که پیش رو
دارید، تلفیقی است از بخشهای مختلف شش اثر مارک تواین، که طی سالهای
متمادی منتشر شدهاند:
ـ «بخشهایی از خاطرات آدم» ـ 1983؛
ـ «زندگینامهی حوا ـ نوشته شده در 1910 و منتشر شده در انجیل به روایت مارک تواین» در 1995؛
ـ «حوا سخن میگوید» ـ نوشته شده در 1901 و منتشر شده در 1923؛
ـ «تکگویی آدم» ـ نوشته شده در 1905 و منتشر شده در 1923؛
ـ «خاطرات حوا»، 1905.
در پی وصیت و خواست همیشگی مارک تواین، برای جمعآوری آثار پراکندهی
او با موضوع آدم و حوا، سالها پس از مرگش، خاطرات آدم و حوا به روایت
مارک تواین در سال 1997 منتشر شد. اثری که بیشک هواداران آثار او
شگفتزده خواهد کرد! زبان طناز و طعنهآمیز تواین در این اثر همکنار لحنی
عاشقانه شده تا اوّلین داستان عاشقانهی دنیا را روایت کند و از ورای آن،
نگاهی به روابط میان زنان و مردان بیاندازد.
ویراستار این مجموعه، دان رابرتز، برای در کنار هم قرار دادن خاطرات
آدم و حوا، ترتیب برخی از وقایع را جابهجا کرده و تغییراتی در بعضی
قسمتها اعمال نموده است.
دیگر آن که به گمان من، برگردان نثر ساده و خودمانی تواین در این
کتاب، جز به واسطهی محاورهنویسی امکانپذیر نبود. از این برو، برای
برگردان تمام بخشهای کتاب، لحن محاوره را برگزیدم و اصل را بر سادهنویسی
قرار دادم. در قسمتهای کوچکی نیز، به اقتضای ترجمه، تغییراتی جزئی نسبت
به متن اصلی صورت گرفته است. به قول جرج برنارد شاو، طنزپرداز بزرگ
انگلیسی: «ترجمه مثل زن است! یا زیباست، یا وفادار!!!» گذشته از شوخی،
قضاوت در مورد زیبایی یا وفاداری این ترجمه را به عهدهی خوانندگان و
منتقدان میگذارم.
